யோகவாஸிஷ்டம் என்ற மஹாராமாயணம் 617
தினமொரு சுலோகம்
நாள் 617
அசைவு, அசைவின்மை எதுவுமே உண்மையில்லை!
ஸர்வ்வதி³க்கம்ʼ மஹாகோ³ளே நப⁴ஸி ஸ்வர்கதாரகம்ʼ
கிமாத்ரோர்த்³த்⁴வமத⁴: கிம்ʼ ஸ்யாத்ஸர்வமூர்த்³த்⁴வமத⁴ஶ்ச வா (6.2/127/22)
सर्व्वदिक्कं महागोळे नभसि स्वर्कतारकं
किमात्रोर्द्ध्वमध: किं स्यात्सर्वमूर्द्ध्वमधश्च वा (6.2/127/22)
sarvvadikkam mahaagol’e nabhasi svarkataarakam
kimaatrorddhvamadha: kim syaatsarvamoorddhvamadhashcha vaa (6.2/127/22)
ஶ்ரீராமன் கேட்டான்:” பகவான், இந்த உலகம் எப்படி இருந்து கொண்டிருக்கிறது? தொடுவானத்தில் எப்படி பூமி சுழல்கிறது ? உலகத்திலுள்ளதும் அதற்கப்பாற் நிலை கொள்கின்ற மலைகள் எவ்வாறு இருக்கின்றன என்றும். சற்று விவரமாக கூறுவீர்களாக! ”
வஸிஷ்டர் சொன்னார்:” ஒரு குழந்தை ஒன்றுமேயில்லாத இடத்தில் தனது விளையாட்டுப் பொருள் உள்ளதாக நினைக்கிறது.அதே போல் தான் எல்லைகளற்ற போதத்தில் உலகம் நிலை கொள்வதும்.
கோணல் பார்வையுடையவன் ஆகாயத்தில் முடிக் கற்றைகள் சுருண்டு பந்து போல் இருப்பதை காண்கிறான். ஆனால் நமக்குத் தெரியும் ஆகாயத்தில் அப்படி ஒன்று இல்லை என்று.அம்மாதிரி எண்ணங்கள் அனந்தமான போதத்தில் முளைத்து வரும்பொழுது அதற்கு சிருஷ்டி என்று பெயர் சூட்டுகிறோம்.பகற் கனவிலும் கற்பனையிலும் ‘ கட்டியெழுப்பின ‘ மாளிகைக்கு- நகரத்திற்கு தாங்குவதற்கு தூண்கள் எதுவும் தேவையில்லை.ஏனென்றால் அந்த நகரத்தை தாங்கி பிடிப்பது கற்பனை மட்டும் தானே! உலகம் எனும் கற்பனையை நாம் உணருவது அனந்தாவபோதத்தில் அதன் அனுபவம் உளவாகும் பொழுது தான்.
போதத்தில் உள்ளார்ந்திருக்கின்ற விசேஷமான திறன் காரணமாக எவையெல்லாம் கண்ணுக்குத் தெரிகின்றனவோ, அவை காணப்படுகின்ற காலம் வரை, அவையெல்லாம் உண்மையில் இருப்பதாக தோன்றுகிறது.
கோணல் பார்வையுடையவன் ஆகாயத்தில் முடிச்சுக்கள் எனும் பந்து காண்பது போல் உலகம் போதத்தில் இருப்பதாக காட்சியளிக்கின்றது.போதம் ஆரம்பத்திலேயே ‘நீர் மேல் நோக்கி ஒழுகுவதாகவும், நெருப்பு கீழ்நோக்கி படர்ந்து எரிவதாகவும்’ எண்ணியிருந்தால் அவை அப்படியே தோன்றியிருக்கும்.அதாவது முதலில் எப்படி கற்பனை செய்யப்பட்டதோ அப்படியே தான் எல்லா மூலப்பொருட்களும் அவைகளின் சேரக்கைகளும் இப்பொழுதும் செயல்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன.போதத்தில் ஆகாயத்தில் பூமி வாழ்வதாகவும் தோன்றியது; அது இன்றும் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது.ஆகாயம் பூமியின் மேலே இருப்பதாக கற்பனை தோற்றம் தருகிறது.
இவ்வாறு தான் இரட்டைசக்திகளின், பலவிதமான அசைவுகளின் உற்பத்தி.உலக- உலகங்களுக்கும் அப்பாற்பட்ட மலைகளே தான் பூமியின் எல்லை. அதற்கப்புறம் இருளடைந்த படுகுழி தான்! அங்கும் சில வஸ்துக்கள் இருக்கலாம்.நட்சத்திரங்கள் நிறைந்த ஆகாயகோளம் மிகவும் தொலைவில் உள்ளது.அங்கும் வெளிச்சமும் இருளும் உண்டு.உலக- உலகத்திற்கப்பாறபட்ட மலைகளிலிருந்து வெகு தொலைவில்த் தான் நட்சத திரங்கள் நிலை கொள்கின்றன.துருவ நட்சத்திரத்தைத் தவிர மற்ற நட்சத்திரங்கள் எல்லாம் தங்களது அச்சாணியில் சுழன்று கொண்டிருக்கின்றன.ஆனால் இவையெல்லாமே போதத்தின் கற்பனைகளே! அந்த உண்மையை மறந்து விடக் கூடாது.உலோக- அலோகபர்வதநிரைகளுக்கப்பால் உலக எல்லைகளுக்கப்பால் உள்ள வானத்தின் எல்லை ஒரு பழத்தின் தோல் போல்த்தான் நிலை கொள்கின்றது.
இவையெல்லாம் போதத்தின் கற்பனைகள் மட்டுமே! இவைகளை உண்மை என் நினைத்து விடக் கூடாது.நட்சத்திரத்திற்க்கப்பாலுள்ள தொடுவானத்திற்கு அப்புறமுள்ள ஆகாயம் அதை விட இரு மடங்கு பரப்பளவுள்ளது.அங்கும் இருளடைந்த இடங்களும் ஒளிமயமான இடங்களும் உண்டு.இவையெல்லாம் ஆகாயத்தின் எல்லைகளாகவும் இரண்டு அரைஉருண்டைகளுக்கு மத்தியில் அடுக்கி வைக்கப் பட்டிருக்கிறது.ஒன்று மேலே இருக்கிறது; மற்றொன்று கீழேயுள்ளது.அவைக்கிடையில் ஆகாயத்தின் தொடுவானமிருக்கிறது.
‘விசுவம் என்பது சூரிய சந்திரர்களால் ஒளிமயமாக்கப் பட்ட தொடுவானம் தான்.அதில், ‘ மேலே’, ‘ கீழே’ என்பன போன்ற கற்பனை எப்படி உளவாக முடியும்?’
‘உயர்ந்தெழுந்திருத்தல்’, ‘ கீழே விழுதல்’ ‘ அசைவது’, ‘அசையாமல் இருப்பது’என்பவையெல்லாமே போதத்தில் எழும் கற்பனைகள் மட்டுமே.அவை எதுவுமே உண்மையில்லை! சத்தியமாக அவை எதுவுமே ‘ இருப்பவை’அல்ல!
