மனீஷ பஞ்சகம் 11

சண்டாளனும் பிராமணனும் பிரம்மமே!

ब्रह्मैवाहमिदं जगच्च सकलं चिन्मात्रविस्तारितंसर्वं चैतदविद्यया त्रिगुणयाशेषं मया कल्पितम्

इत्थं यस्य दृढा मतिः सुखतरे नित्ये परे निर्मले

चण्डालोस्तु स तु द्विजोस्तु गुरुरित्येषा मनीषा मम!

brahmaivāhamidaṁ jagacca sakalaṁ cinmātravistāritaṁ

sarvaṁ caitadavidyayā triguṇayāśeṣaṁ mayā kalpitam

itthaṁ yasya dṛḍhā matiḥ sukhatare nitye pare nirmale

caṇḍālostu sa tu dvijostu gururityeṣā manīṣā mama !

ப்³ரஹ்மைவாஹமித³ம்ʼ ஜக³ச்ச ஸகலம்ʼ சின்மாத்ரவிஸ்தாரிதம்ʼ

ஸர்வம்ʼ சைதத³வித்³யயா த்ரிகு³ணயாஸே²ஷம்ʼ மயா கல்பிதம்

இத்த²ம்ʼ யஸ்ய த்³ருʼடா⁴ மதி​: ஸுக²தரே நித்யே பரே நிர்மலே

சண்டா³லோஸ்து ஸ து த்³விஜோஸ்து கு³ருரித்யேஷா மனீஷா மம

சொற்களின் பொருள்

Brahmaiva  ப்ரம்மைவ= The Brahman indeed is பிரமனே தான்

Aham அஹம்= the inner Self or “I” ‘நான்’

idam jagat cha  இதம் ஜகத்ச= in this very universe too, இந்த உலகிலும்

sakalam ஸகலம்= in every thing எல்லாவற்றிலும்

chinmaatra சின்மாத்ர = the subtle conscious form சூக்‌ஷ்ம உள்ளுணர்வாக

vistharitam விஸ்தரிதம்= is perfectly unfolding itself.பரந்து- விரிந்து இருக்கிறது 

sarwam chaithath ஸர்வம் சைதத் = All this sentient world இந்த காணப்படும் பிரபஞ்சம்

avidyayaa அவித்யா = borne of nescience அஞ்ஞானத்தில் உளவான

thrigunayaa த்ரிகுணயா = by the inter play of the three gunas (attributes) முக்குணங்களின் கலவையால்

sesham ஶேஷம்= remains as (apparently seen to be divided but it infact) மீதம்

kalipitam கல்பிதம்= imagined கற்பனை 

mayaa மாயா= by me (to be diverse).பலதாக நான்காணும்

yasya  யஸ்ய= Who so ever, he may be அவர் நூலாகும் இருந்தாலும்

dhruda matih த்ருட மதி: = that person of firm conviction உறுதியான நம்பிக்கையுடையவன்

iththam இத்தம்= who understands that the subtle Brahman அந்த சூக்‌ஷ்ம பிரமனை யார் உணருகிறார்களோ

nityae நித்யாயே= resides permanently as the நிரந்தரமாக இருக்கும் 

parae பரயே= the Supreme முற்றிலும் மேலான

nirmale நிர்மலே= uncontaminated (taint less)மாசற்ற

sukhatarae ஸுக்தரே= extreme Bliss. பரமானந்தம்

asthu அஸ்து= May be he is இருக்கலாம்

chandaalo சண்டாளா = a down trodden (outcaste) சண்டாளா

sa tu  ஸ து = in the same way அதே போல்

asthu dwijo அஸ்து த்விஜோ = may be he is a learned (brahmin). அவன் பிராமணனாக இருக்கலாம்

maneesha mama மனீஷ மாம = My firm understanding is that என் உறுதியான நம்பிக்கை

yaesha ய்யேஷ = the Great one who inculcates this concept இந்த மேலான உண்மையை யார் உணருகிறார்களோ

Gurur iti குருர் இதி = is the real preceptor. அவர்தான் உண்மையில் பிரம்மத்தை அறிந்தவர்

விளக்கவுரை

‘ நான் பிரம்மமே! பிரம்மன்றி வேறில்லை!  நான் குறிப்பிடுவது அந்த தூய, ஆதியும் அந்தமும்்இல்லாத,பிரம்மத்தை!நானே அந்த பிரம்மம்! அந்த பிரம்மமே நான்!இந்த உலகம் முழுவதும் அந்த பிரம்மத்தின், நித்ய எல்லையற்ற சைதன்யத்தின் ஒளியில் பிரகாசிக்கின்றது.

வெளிப்பார்வைக்கு இந்த பிரபஞ்சம் பல பல பொருட்களினால் ஆனது போல் தோன்றினாலும் அதெல்லாம் மாயையின் தோற்றமே! அந்த கற்பனையான காட்சிகள் நமது அஞ்ஞானத்தினால் உளவானதே! மாய கற்பிதமான அஸ்து- ரஜோ- தமஸ்சத என்ற முக்குணங்களின் கலவையால் உருவான அவித்யையில் முளைத்தவுடன் அந்த அஞ்ஞானம்.

ஒருவன் சண்டாளத்தோற்றத்திலிருக்கலாம்;பிராமணனாகத் தோன்றலாம். எல்லோர் உள்ளிலும் இருப்பது அந்தி நித்ய பிரம்மமே!

இந்த நித்ய சத்தியத்தை எவன் ஒருவன் உணருகிறானோ அவனே எல்லோரிலும் மேலான பிரமன். இதை நான் உறுதியாக நம்புகிறேன்

Advertisements

மனீஷ பஞ்சகம் 6

‘சண்டாளனின் ‘ கேள்வி 3

किम् गंगाम्बुधि बिंबितेम्बर मणौ चंडाल वीधी पयः

पूरेवा अन्तरमस्ति कांचनघटी मृत्कुम्भयोर्वांबरे?

கிம் க³ங்கா³ம்பு³தி⁴ பி³ம்பி³தேம்ப³ர மணௌ சண்டா³ல வீதீ⁴ பய​:

பூரேவா அந்தரமஸ்தி காஞ்சனக⁴டீ ம்ருʼத்கும்ப⁴யோர்வாம்ப³ரே

Ganga ambudhi கங்கா அம்புதி= Be it in the sacred waters of Ganges  கங்கை எனும்புனித கடலிலோ

payah poorae   Va பாயா பூரே வா= or in the cesspools situated in (சண்டாளர்கள் வசிக்கும் தெருக்களில்) வழிந்தோடும் சாக்கடை நீரிலோ

chandaala veedhi  சண்டாள வீதி= the slum dwellers’ lanes,சண்டாளர்கள்வசிக்கும் வீதி

bimbita பிம்பிதா= in reflected and shining பிரதிபலிக்கும்

ambara maNou அம்பார மணௌ = the jewel of the sky, the Sun ஆகாயத்தின் மகுடம், ( சூரியன்)

antaram kim அந்தரம் கிம் = what difference என்ன வித்தியாசம்

asthi (vaa) அஸ்தி( வா)= does exist ? and also இருக்கு ( அது போல்)

kaanchana ghatee காஞ்சன கடி = be it a golden vessel தங்கக் குடம்

mrit kumbha yor மிர்த் கும்ப யோர்= or be in an earthen pot, அல்லது மண்குடமாகட்டும்

ambarae vaa அம்பரம் வா  = in the reflected sky too பிரதிபலிக்கின்ற ஆகாயத்திலாகட்டும்

antaram kimஅந்தரம் கிம் = what difference என்ன வித்தியாசம்

asthi அஸ்தி = does exist !! (Absolutely the same !) இருக்கு( இரண்டும் முற்றிலும் ஒன்றே!)

விளக்கவுரை

ஆகாயத்தின் மகுடமாக விளங்கும் சூரியன் புனிதமான கங்கை நீரிலும் சண்டாளர்கள் வசிக்கும் தெருக்களில் வழிந்தோடும் சாக்கடை நீரிலும் ஒரே மாதிரித் தான் பிரதிபலிக்கிறான்.இரண்டு பிம்பங்களுக்கு இடையிலும் என்ன வித்தியாசத்தைக் காண முடியும்? 

அதே போல் மண்குடத்தில் நிறைந்திருக்கும் ஆகாயத்திற்கும். பொற்குடத்தில் நிரம்பியிருக்கும் ஆகாயத்திற்கும்  என்ன வித்தியாசத்தைக் காண்கிறீர்கள்?

கங்கையிலும் சாக்கடை நீரிலும் தெரிகின்ற சூரிய பிம்பம் ஒன்றேயல்லவா?

 மண்குடத்திலும் பொற்குடத்திலுமுள்ள ஆகாயம், ( காற்று, வெற்றிடம் space) ஒன்றேயல்லவா? 

மனித உடல் கறுப்பானாலும் வெள்ளையானாலும் அதன் உள்ளேயிருக்கும் ஆத்மா ஒன்றேயல்லவா? பிறகு ஏன் இந்த பாகுபாடு? 

‘ஒருவன் எந்த குலத்தில் பிறந்திருந்தாலும் அவன் உள்ளேயிருக்கின்ற பரமன் தானே, மற்றவர்கள் உள்ளேயும் இருக்கிறான் ‘என்று சொல்லாமலே சொல்கிறான் அந்த ‘ சண்டாளன்’.

இந்த சவுக்கடி கேள்விகள் சுளீரென ஆதி சங்கரரை தாக்கியது. அவரது ஆத்ம ஞானம் விழித்தெழுந்தது.அடுத்த ஐந்தை சுலோகங்களில் சங்கரரின் ஞானம் வெளிப்படுகிறது.

.

மனீஷ பஞ்சகம்7

சங்கரனின பதில்- யார் பிராமணன்?

जाग्रत्स्वप्न सुषुत्पिषु स्फुटतरा या संविदुज्जृम्भतेया ब्रह्मादि पिपीलिकान्त तनुषु प्रोता जगत्साक्षिणी,

सैवाहं न च दृश्य वस्त्विति दृढ प्रज्ञापि यस्यास्तिचे

च्चण्डालोस्तु स तु द्विजोस्तु गुरुरित्येषा मनीषा मम

ஜாக்³ரத்ஸ்வப்ன ஸுஷுத்பிஷு ஸ்பு²டதரா யா ஸம்ʼவிது³ஜ்ஜ்ருʼம்ப⁴தே

யா ப்³ரஹ்மாதி³ பிபீலிகாந்த தனுஷு ப்ரோதா ஜக³த்ஸாக்ஷிணீ,

ஸைவாஹம்ʼ ந ச த்³ருʼஸ்²ய வஸ்த்விதி த்³ருʼட⁴ ப்ரஜ்ஞாபி யஸ்யாஸ்திசே

ச்சண்டா³லோஸ்து ஸ து த்³விஜோஸ்து கு³ருரித்யேஷா மனீஷா மம

jaagratswapna sushuptishu sphutataraa yaa sam vidujjrimbhatae

yaa brahmaadi pipeelika anta thanushu prothaa jagat saakshinee,

saiva aham na cha drisya vastwiti drudha prajnaapi yasya asti chaet

chandaalostu sa tu dwijosthu gurur ityaeshaa maneeshaa mama.

வார்த்தைகளின் பொருள்

jaagrat ஜாக்ரத் = In the wakeful state,விழிப்பு நிலையில்

swapna ஸ்வப்னா = in dreaming state and கனவு நிலையிலும்

sushupti shu ஶுஷுப்தி ஶு = also in the deep sleep state ஆழ்ந்த உறக்கத்திலும்

sputa taraa ஸ்புட தாரா= that which very clearly தெளிவாக தெரிகின்ற ஒன்று

jrumbhatae ஜ்ரும்பதே = shines in all beings and எல்லா உயிருள்ள உயிரில்லாத எல்லாவற்றிலும் ஒளிர்கின்ற

sam vidu ஸம் விது= perfectly knows every thing; பிராவாகத்தை தெரிந்துள்ள

yaa யா = That which அந்த ஒன்று

protaa ப்ரோதா = embedded and indwelling பதிந்து வசிக்கின்றது

Brahma adi  ப்ரம்ம ஆதி= from the Creator onwards பிரமன் முதல்

pipeelika anta பரிபாலிக அன்ற = up to the ant, எறும்பு வரை

thanu shu தனு ஷு = all living bodies and எல்லா உயிருள்ள ஜீவன்களிலும்

saakshinee ஸாக்‌ஷீனீ = which is the witness (for) எது ஒன்று சாட்சியாக இருக்கின்றதோ

jagat ஜகத்= all worldly activity; உலக கருமங்கள் அனைத்தும்எ

sa yaeva aham ஸ யாவேய அஹம் = and that which is அந்த ஒன்றே

na cha drusya ந ச த்ருஶ்ய= not to be perceived by us நம் கண்ணுக்கு தென்படாத

vastvu iti வஸ்து விதி= as an object to be  ஒரு பொருளாக

api drudha  அபி த்ருடா= in spite of firm உறுதியானதாக இருந்தும்

prajnaa ப்ரக்ஞா = knowledge of material things; லௌகீக பொருட்களைக் குறித்துள்ள அறிவு

asthi chaeth அஸ்தி சாயேத் = It remains verily the same அது எந்த மாற்றமும் இல்லாமல் இருக்கிறது

asthu  அஸ்து= may be he is அதுவாகும் இருக்கலாம்

chandaalo சண்டாளா = the down trodden (outcaste) சண்டாளா

sa tu  ஸ து= in the same way அதே போல்

asthu Dwijo அஸ்து த்விஜோ= may be he is a learned (Brahmin). அவன் பிராமணனாக இருக்கட்டும்

maneesha mama மனீஷ மமா = My firm understanding is that என்னுடைய உறுதியான புரிதல் என்னவென்றால்

yaesha யாஷே= that Great one who inculcates this conceptஅது இந்த கருத்தை வலியுறுத்துகிறது

Gurur iti குரூர் இதி = is the real preceptor. அந்த பரமன் தான

விளக்கவுரை
ஒன்றை புரிந்து கொள்வோம். நம் எல்லோர் உள்ளேயும் இருக்கும் ஜீவாத்மா எல்லா நேரங்களிலும்- விழிப்பு நிலையிலாகட்டும், கனவு நிலையிலாகட்டும் ஸுஷுப்தி நிலையிலாகட்டும்- ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கின்றது.அது தான் கண்ணுக்குத் தெரியாத நம்மை இணைக்கின்ற நூலிழை. அது பிரபஞ்சத்தின் சிருஷ்டிகர்த்தாவான பிரமன் முதல் , சின்னஞ்சிறு எறும்பு வரை எல்லோரிலும் உள்பதிந்து இருக்கிறது. அது தான் எல்லாவற்றிற்குமே சாட்சியாகவும் உள்ளது.
ஆனால் அது இந்த பௌதிக கண்களுக்கு எவ்வளவு முயன்றாலும் தெரிவதில்லை. எந்த புத்திசாலியாலும காண முடிவதில்லை.
ஆனால் அது எல்லோர் உள்ளேயும் இருக்கக் கூடிய ஒன்று தான். அது ஒன்றன்றி வேறில்லை.அது ஜாதி, இன வேறுபாடுகளுக்கெல்லாம் அப்பாற்பட்டது. அதில் மாற்றம் ஏதும் நிகழ்வது இல்லை.
என் உறுதியான நம்பிக்கை: ‘அது’ தான் பிரம்மம். அதை உணருகிறவன் தான் உண்மையிலையே ஞானி. அவன் தான் பிரம்மத்தை அறிந்தவன்; பிராம்மணன்.

யோகவாஸிஷ்டம் என்ற மஹாராமாயணம் 283

தினமொரு சுலோகம்

நாள் 283

உள்ளது ஒன்று தான்!

तेनाहं नाम नेहास्ति भावाभावोपपत्तिमान्

अनहंकार रूपस्य संबन्ध: केन मे कथं (५/५३/१५)

தேனாஹம்ʼ நாம நேஹாஸ்தி பா⁴வாபா⁴வோபபத்திமான்

அனஹங்கார ரூபஸ்ய ஸம்ப³ந்த⁴: கேன மே கத²ம்ʼ (5/53/15)

tenAhaM nAma nehAsti bhAvAbhAvopapattimAn

anahaMkAra rUpasya saMbandha: kena me kathaM (5/53/15)

உத்தாலகர் தனது சிந்தைய  தொடர்ந்தார்.:’ உண்மையில் போதத்திற்கு எந்த வாசனையோடு பந்தமும் உண்டாக முடியாது.அதற்கு எந்த வரையறைகளும் கிடையாது.அது அணுவிலும் சூக்‌ஷமமானது.ஆகவே மனோ வாசனைகளுக்கு அதை தாக்க முடியாது.மனமாகட்டும் அஹம்காரத்திலும் இந்திரியங்களினால் உளவான நிழல் போதத்திலும் ஆண்டு கிடக்கிறது..அந்த நிழல் தான் தனக்கு எல்லைகளுண்டு என்ற கற்பனையை தானாகவே உண்டாக்கிக் கொள்கிறது.இதையே திரும்பத் திரும்ப எண்ணி, தானாகவே அஹம்பாவத்தையும் தனது எல்லைகளையும் பிரமைமூலம் சங்கல்பத்தில் கொள்கிறது.

ஆனால் அவைகள் எதுவும்  பெறமுடியாத அவபோதம் நான்.அந்த அஞ்ஞானம் உண்டாக காரணமான நிழல்போதமும் சரீரமும் கர்மங்களில் மூழ்கியிருக்கட்டும்.இல்லை கர்மங்களை கைவிட்ட்டும்.அதனாலெல்லாம் பாதிக்கப் படாத அனந்தாவபோதம் நான்.அவபோதத்திற்கு இறப்பு பிறப்பு கிடையாது. அதற்கு யாரும் உரிமையும் கொண்டாட முடியாது.அது எங்கும் நிறைந்திருக்கிறது;எப்பொழுதும் அழிவில்லாமல் இருந்து கொண்டிருக்கிறது.தான் மட்டுமாக, வேறுபட்டு இருக்கமுடியாத ஒன்றாக இருப்பதால் அது நேடுவதற்கு வேறொன்றுமில்லை.இறப்பும் பிறப்பும்கிடையாது அவை மோனோ கற்பிதங்களே! ஆத்மாவிற்கும் அவைகளுக்கும் எந்த தொடர்பும் இல்லை.அஹம்பாவத்தால் தன்னை ஒரு எல்லைக்குள் கட்டிப் போட்டுக்கொள்ள கொண்டவைகளாக மட்டுமே ‘ அறிய ‘ முடியும்.வரையறுக்க முடியும்.ஆத்மா எல்லைகளுக்கெல்லாம் புறம்பானது.தோன்றுவதோ மறைவதோ ஆத்மாவிற்கில்லை.அஹம்பாவம் என்பது ஒரு பாழ் மயக்கம். மனம் என்பது கானல் நீர்.பிரபஞ்ச வஸ்துக்கள் வெறும் உயிரற்ற ஜடமே.யார் இவைகளில்’நான்’ என்று உரிமை கொண்டாடுவது.?

தேகம் என்பது எலும்புகளுடன் இரத்த மாமிசாதிகளாலும் நிரப்பப்பட்ட பட்டு  காற்றடித்த பை.!ஆத்ம விசாரம் செய்வதால் மனம் இல்லாமலாகிவிடுகிறது.போதத்தில் தானாக சேர்த்துக்கொண்ட எல்லைகளோ வெறும் மனோ சங்கல்பங்களான ஜடம். அப்படியிருக்கையில் இந்த ‘ அஹம்’ என்பது தான் யார்? இந்திரியங்கள் தங்கள் விருப்பங்களை பூர்த்தி செய்வதற்காக சதா முயன்று கொண்டேயிருக்கிறது. அதற்காகவே கர்மங்களை செய்கின்றது.பிரபஞ்சத்திலுள்ள எல்லா பொருட்களும் லௌகீகமானவை. பிறகு அஹம் எங்கே?

இயற்கை தனது உடன்பிறந்த சுபாவத்திற்கு உகந்தமாதிரி ஒன்றுக்கொன்று ஒத்து ப்போகின்ற கர்மம் அனுஷ்டிக்கிறது.கண் ஒளியாகவும் காதுகள் ஒலியாகவும்  இணை சேர்ந்திருக்கிறது.தானாக நிலைகொள்கின்றது எது? அஹம் எங்கே நிலை கொள்கின்றது ? ஆத்மா , எல்லாருடைய ஆத்மாவாக எங்கும் எப்பொழுதும் இருக்கிறது.அதுவே பரமாத்மா! நான் யார்? என் சொரூபம் தான் என்ன? நான் என்ன பொருளால் உருவாக்கப் பட்டுள்ளேன்? யார் என்னை உருவாக்கியது? எதை நான் ஏற்றுக் கொள்ளவேண்டும்? எதை தள்ளிவிட்டேன் வேண்டும்? ‘ நான்’ என்று எதை அழைப்பது? அப்படியொன்று இல்லவேயில்லையே! இந்த பிரபஞ்சத்தில் தோற்றமும் மறைதலும் இல்லாத ஒன்றுமில்லையே? ‘ அஹம்’ என்ற ஒன்று ‘ இல்லாத’ ஒன்றாக இருக்கும்பொழுது அந்த ‘ அஹத்துடன்’ யார், எப்படி பந்தப்பட்டிருக்கிறது முடியும்?
இப்படி எந்த ஒரு உறவும் உண்மையல்ல என்று இருக்கையில்,அதை உணரும்பொழுது ‘ இரட்டை’ தத்துவம் ( த்வைதம்) பொருளற்றதாகிறது.அந்த எண்ணமே அழிந்து போகிறது.ஆகவே இருப்பது அந்த ‘ விஶ்வ சத்’ மட்டும்தான்.அது தான் பிரம்மம், ஆத்மா, பரமாத்மா எல்லாம்.அந்த ஒன்று தான் உண்மை.உள்ளது.அது தான் நான்.பிறகு ஏன் இந்த பிரமைகளுக்கு ஆட்படவேண்டும்? எங்கும் எப்பொழுதும் நித்திய சுத்தமான,போதம் மட்டும் தான் உண்மை என்றிருக்கும்பொழுது,’ அஹம’ என்ற எண்ணம் மட்டும் உண்மையாக முடியும்?

ஆகவே ஒரு பிரபஞ்ச வஸ்துவும் சத்தியமல்ல.ஆத்மா மட்டும் தான் சத்தியம்.ஏதாவதொரு பொருளுக்கு சத்திய நிலையை நாம் சங்கல்பித்தாலும் அந்த பொருளுக்கும் ஆத்மாவிற்கும் எந்த ஒரு உறவும் கிடையாது.புலன்களும் மனதும் அதாதின் தர்மங்களை செய்கின்றன.ஆனால் அவை எதுவும் போதத்தை பாதிப்பதில்லை.இந்த உறவுகள் என்பவை தான் என்ன? அவை எவ்வாறு உளவாயிற்று? ஒரு கல்லும் இரும்பு துண்டமும் அருகருகே கிடப்பதால் அவைகளுக்குள் ஏதோ தொடர்பு உள்ளது என்று சொல்வது அறிவீனம்.

யோகவாஸிஷ்டம் என்ற மஹாராமாயணம் 282

தினமொரு சுலோகம்

நாள் 282

யார் இந்த நான்?

पादांगुष्टाच्छिरो यावत्कणश: प्रविविचारितं

न लब्धोऽसावाहं नाम क: स्यदहमिति स्थित: (५/५२/३६)
பாதா³ங்கு³ஷ்டாச்சி²ரோ யாவத்கணஸ²: ப்ரவிவிசாரிதம்ʼ

ந லப்³தோ⁴(அ)ஸாவாஹம்ʼ நாம க: ஸ்யத³ஹமிதி ஸ்தி²த: (5/52/36)
pAdAMguSTAcchiro yAvatkaNaza: pravivicAritaM

na labdho’sAvAhaM nAma ka: syadahamiti sthita: (5/52/36)

உத்தாலகரின் தியானம் தொடர்ந்தது:” அனந்தாவபோதத்தை மனதில் பிடித்து நிறுத்துவது என்பது ஒரு யானையை ஒரு குவளைக்குள் திணித்து வைப்பது போல் இயலாத ஒரு காரியமே! அது ஒரு பேராசை தான்!தானாகவே வரையறுத்துக்கொண்ட புத்தி யில் கற்பனை எண்ணங்களின்  எல்லைக்குள் நிலைகொள்வது மனம்.அது அஞ்ஞானத்திலிருந்து உருவானதால் என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள தகுதி வாய்ந்ததல்ல.அஹம்பாவம் – நான் என்ற எண்ணத்தின் குழந்தைத்தனமான கற்பனை அது. சத்தியத்தை தேடுகின்ற வேட்கை இல்லாதவர்கள் தான் அதை நம்புகிறார்கள்.

” என் உள்ளங்காலிலிருந்து உச்சந்தலையிலிருந்து வரை சோதித்துப் பார்த்து விட்டேன்.ஆனால்’ இது தான் நான்’ என்று சொல்வதற்கு தகுதியான ஒன்றையும் நான் காணவில்லை.யார் இந்த ‘ நான்?'”

எங்கும் நிறைந்திருக்கின்ற அந்த ‘ நானை’ அறிவது இயலாத காரியம்.எங்கும் நிறைந்திருக்கும் பொழுது யார் அறிவது? எதை அறிவது? அறிவது தான் எப்படி?அதற்கு எல்லைகளில்லை. ஆகவே தனித்துவமுமில்லை.

‘ நான்’ பெயர்  உருவம் இல்லாத பிரித்துப் பார்க்க முடியாதது.மாற்றங்கள், அத்வைதம், த்வைதம்  என்ற மனோ கற்பனைகளுக்கும் அப்பாற்பட்டது . அது.சிறியது, பெரியது என்ற அளவுகளுக்கு அப்பாற்ப்பட்டது அது.அதல்லாமல் வேறொன்றில்லை.

துயரங்களின் முடிவில்லா ஊற்றுக்கண்ணாக இருப்பதால் , மனமே உன்னை நான் துறக்கிறேன்.நிணமும் மாமிசமும் எலும்பும் சதையும் நிறைந்த இந்த சரீரத்தில் ‘ இது தான் நான்’என்று சொல்வது யார்? அசைவு சைதன்யத்தின் உடன் பிறந்த உண்மை. அதே போல் மனோ விசாரங்கள் புத்திக்கும் ஜரா-நரைகள் சரீரத்திற்கும் உடன் பிறந்த சுபாவம்.

‘ இதுதான் நான்’ என்று உரக்க கூறுவது யார்? ‘இது நாவு, இது காது,இது மூக்கு, இது அசைவு,இது கண்கள்,’ என்றெல்லாம் குறிப்பிட்டு சொல்லலாம்.ஆனால் ‘ இது தான் நான்’ என்று எப்படி கூற முடியும்?  யாரால் கூற முடியும்? ‘ நான் இது எதுவுமில்லை;நான் நீ’யுமில்லை;ஏய் மனமே! அது கற்பனையான எண்ணங்களில்லை.தூய சுதந்திரமான எல்லைகளுக்குட்படாத அவபோதம் தான் ‘நான்’ .

‘ நான் தான் இவையெல்லாம்’ என்று சொன்னாலும் சரியே! இவையெல்லாம் ஒரே உண்மையின் இரண்டு விதமான வியாக்கியானங்கள் தான்.

ஐயோ ! கஷ்டம்! இவ்வளவு நாட்களாக இந்த அஞ்ஞானமாகின்ற இருளிலல்லவா வாழ்ந்து வந்திருக்கிறேன்.அதிர்ஷ்டவசத்தால் என் ஆத்ம ஞானத்தைப் திருடிய கள்வனை பிடித்து விட்டேன்.இனி ஒரு நாளும் அவனுக்கு கீழ்படியப் போவதில்லை.மலை உச்சியில் காணப்படும் மேகங்களுக்கும் மலைக்கும் எந்த சொந்தமுமில்லாதது போல் என்னை சூழ்ந்து நிற்கின்ற துன்பங்களும்,நானும் எந்தவிதத்திலும் பந்தப்பட்டிருக்கவில்லை.ஆத்ம ஞானம் இல்லாத பொழுது  அஹம்பாவம் உதயமாகிறது; இப்பொழுது நான் அதிலிருந்து விடுதலை பெற்று விட்டேன்.

இந்திரியங்களும் சரீரமும் எக்கேடும் கெட்டு அழிந்து போகட்டும்.எனக்கும் அவைகளுக்கும் எந்த தொடர்புமில்லை.கண் முதலிய புலன்கள் அவைக்கு தேவையான விஷய சுகங்களை தேடி போகட்டும்.நான் பாதிக்கப்படப் போவதில்லை.’ நான் தான் இது’ ‘ நான் பார்க்கிறேன்’ என்றெல்லாம் உரிமை கொண்டாடுவது யார்? இந்திரியங்கள் தானாக செயல் படுவது, அனுபவிப்பது வாசனைகளின் தாக்கத்தினால் அல்ல; ஆகவே மனோ வாசனைகளின் தாக்கத்திற்குள்ளாகாமல் இயற்கை நியதிக்குட்பட்டவர்கள் செய்கின்ற கர்மங்கள் மாசற்றவையாகவேயிருக்கும்.அவை கடந்தகால அனுபவங்களுடன் – இன்பம் அல்லது துன்பம் தரக்கூடிய அனுபவங்களுடன்- கூட்டிச் குழைத்து இன்னும் அதிகம் வாசனைகளாகின்ற அழுக்குகளை உளவாக்குவதில்லை.ஆகவே, புலனகளே, நீங்கள் உங்கள் இயற்கையான கர்மங்களை மனோ வாசனைகளின் தாக்கம் இல்லாமல் நிர்வகிக்கவும்.

வாசனைகள் என்பவைக்கு தனியாக இருப்பு கிடையாது.அனந்தாவபோதத்திலிருந்து பிரிந்து சுயமாக, நிற்கின்றவையல்ல அவை.புத்தி அவைகளை உற்பத்தி செய்யாமலிருந்தால் அவைகளை எளிதில் அழித்து விடலாம்.ஆகவே, ஏய் மனமே, தனித்துவம், பன்மைத்தன்மை என்கின்ற தவறான எண்ணங்களை ஒழித்துவிடு. ‘ அனந்தாவபோதத்திலிருந்து வேறுபட்டு உனக்கு என்று தனியாக இருப்பு கிடையாது’ என்பதை புரிந்துகொள்.அது தான் முக்தி.

மனீஷபஞ்சகம் 5

‘சண்டாளனின்’ இரண்டாவது கேள்விக்கணை

प्रत्यग्वस्तुनि निस्तरन्ग सहजानन्दावबोधाम्बुधौ विप्रोअयम् श्वपचोयमित्यपि महान् को अयम् विभेद भ्रमः?

ப்ரத்யக்³வஸ்துனி நிஸ்தரன்க³ ஸஹஜானந்தா³வபோ³தா⁴ம்பு³தௌ⁴ விப்ரோ

அயம் ஸ்²வபசோயமித்யபி மஹான் கோ அயம் விபே⁴த³ ப்⁴ரம​:?

pratyagvastuni nistaranga sahajaananda avabodha ambudhou vipro

ayam swapacho ayamity api mahaan ko ayam vibhaeda bhramah ?
வார்த்தைகளின் பொருள்

pratyag vastuni ப்ரத்யக் வஸ்துனி = The indwelling essence in all of us is நம் ஒவ்வொருவரின் உள்ளிலுருக்கும் ‘ஸத்’ வஸ்து

nis-taranga நிஸ்தரங்க = the wave less and steady அலைகள் ஏதுமில்லாத்தும் அமைதி நிறைந்ததும்

ambudhouஅம்புதௌ = ocean called the  ( என்ற பெயருடைய)மஹா சமுத்திரமே

sahaja anandaஸஹஜானந்தா = innate, natural Bliss Absolute; இயற்கையிலேயே ஆனந்தமான

avabodhaஅவபோத = This is the perfect understanding.முற்றும் அறிந்த- எல்லாமறிந்த

mahaan மஹான் = O! Great soul, (for you too) மகாத்மாவே!

ko  கோ= why is ஏன்

ayam அயம்= this (very hatred inducing) இந்த ( வெறுப்பை உளவாக்கின்ற)

vibhedha bramahவிபேதப்ரம்: = illusion of discrimination (that) இந்த பொய்யான வேற்றுமை- பாகுபாடு

ayam viproஅயம் விப்ரோ = one is learned and a Brahmin பிரம்மத்தை அறிந்த ஞானியே!

ity apiஇதி அபி = and that the other மற்றது

ayam shwapacho அயம் ஸ்வயசோ = one is an outcaste (Chandaala) ஒதுக்கப்படவேண்டிய வேண்டிய இனம்
விளக்கவுரை

சண்டாளன் தொடர்ந்தான்:’ எல்லாம் அறிந்த மகாத்மாவே! நம் எல்லோர் உள்ளிலும் இருக்கின்ற சத் வஸ்து எங்கும் எப்பொழுதும் அஅலைகளின் அமைதியான இயற்கையிலேயே ஆனந்தமான ஒன்றேயல்லவா? பிறகு ஏன் இந்த வெறுப்பைகக்குகின்ற பாகுபாடுகள்- ஒன்று தீண்டத்தகாத்தும் மற்றது பரிசுத்தமானதும் எல்லாம் அறிந்ததும்  என்ற பாகு பாடு? எல்லோர் உள்ளேயும் இருப்பது ஒன்றொன்றல்ல பாகு பாடு எங்கிருந்து வருகிறது, ஞானியே? சண்டாளன் எல்லாம்தெரிந்த மகான் என்றழைத்து சங்கராச்சாரியரை எள்ளில் நகையாடுகிறான். ஆச்சாரியரையா அவன் எள்ளில் நகையாடுகிறான்? இல்லை! அந்தக் காலத்தில் வழக்கத்திலிருந்தி ( இன்றும்அங்கும் இங்குமிருக்கின்ற) தீண்டாமையை எள்ளில் நகையாடுகிறான் உண்மையில் ஆச்சாரியர் அந்தக்கணத்தில் வாழ்ந்து வந்த எல்லா பிராமணர்களையும் பார்த்து நகைக்கிறார். ‘பிரம்மத்தை அறிந்தவர்கள் என்று பெருமைப் படுகிறீர்களே இது தானா உங்கள் இலட்சணம்’ என்று கேட்காமல் கேட்கிறார் ஆதி சங்கரர்.

 

விவேக சூடாமணி 10

சுலோகம் 4 

.ஆத்மதரிசனத்திற்கு முயலாதவன் தற்கொலைக்கு முயலுபவன் 

லப்³த்⁴வா கதாசித்னரஜன்ம து³ர்லப⁴ம்
தத்ரபி பும்ஸ்தவம் ஸ்²ர்திவராத³ர்பணம்
யஸ்த்வாத்மமுக்தவ ந யதேத மஹாத்யாதி 
ஸஹ்யாத்மா: ஸ்வாஹோவினிஹந்தய்ஸதா³க்³ர:

labthvA katAcitnarajanma durlabham
tatrapi pumstavam zrtivarAdarpaNam
yastvAtmamuktava na yateta mahAtyAti 
sahyAtmA: svAhovinihantaysadAgra: 

लब्घ्वा कताचित्नरजन्म दुर्लभम्

तत्रपि पुम्स्तवम् श्र्तिवरादर्पणम्

यस्त्वात्ममुक्तव न यतेत महात्याति 

सह्यात्मा: स्वाहोविनिहन्तय्सदाग्र:

ஆதி சங்கரர் மனித ஜன்மத்தின் அருமை பெருமைகளை கூறி, அதிலும் ஆளுமையுடைய பும்ஸ்துவத்துடன் பிறந்து பிரம்மஞானமடைந்த தாய்தந்தையருக்கு மகவாக பிறந்து வேத சாஸ்திரங்களையெல்லாம் கற்று அதன்படி வாழ்நதும் ஆத்ம விசாரத்தில் ஈடுபட்டு ஆத்மசாக்‌ஷாத்காரம் அடையாவிட்டால். அதை விட துரதிர்ஷ்டம் வேறு எதுவும் கிடையாது என்று முன்சுலோகங்களில் விளக்கி கூறினார்.ஏறக்குறைய இமயத்தின் உச்சிக்கு சென்று விட்டு இன்னும் சில அடிகளே எஞ்சியிருக்கையில் உச்சியை அடையாமலே சறுக்கி விழுபவன் போல் தான் முக்தியை தவற விடுகின்ற மனிதன் என்று கூறுகிறார்.

கதம்சித் ந்ரஜன்ம லப்தவா – என்ற வார்த்தைகள் மூலம் எப்படியோ ஒருவனுக்கு மனித ஜன்மம் கிடைத்து விட்டது – அது பூர்வ ஜன்ம கர்ம பலன்களாலிருக்கலாம், இல்லை தெய்வானுக்கிரகத்தால் இருக்கலாம்- எப்படி கிடைத்தது என்பது முக்கிய மில்லை; கிடைத்து விட்டது; அப்படியிருக்கையில் இந்த சந்தர்ப்பத்தை கை நழுவ விடுபவன் முட்டாள் என்கிறார் ஆதி சங்கரர்.

‘ நான் என்ன புண்ணியம் செய்தேனோ அறியேன். கிடைப்பதற்கரிய மனித ஜன்மம் பெற்று விட்டேன். அதிலும் ஆளுமையுடைவனாக பிறந்துள்ளேன்’. எனக்கு முக்தி வேண்டும் என்ற வேட்கையில்லாதவன் மூடன் என்கிறார் ஆசாரியர்.

சில வேத மந்திரங்களில் இந்த கருத்து அழுத்தமாக சொல்லப்பட்டிருக்கின்றன.’அனாதி அவித்யா வாஸனயா’ ஆரம்பம் எது என்று தெரியாத அவித்யை – அஞ்ஞானம் எனும் வாசனைகளின் காரணமாக ஜீவன்கள் அனேக கோடி பிறவிகள் எடுக்கின்றன.’ பஹுதா பசு  பக்‌ஷி மிருகாதி யோனிகளில் பிறக்க வேண்டி வருகிறது.இவைகளிலெல்லாம் மேலான மனித பிறவி ஏதோ புண்ணிய கர்ம பலனாகக் கிடைக்கிறது.அது மட்டுமல்ல, அவனுக்கு ஶ்ருதி பராதரிசனமும் கிடைக்கின்றது.ஶ்ருதி பரா என்றால் வேதாந்ததரிசனமும் கிடைக்கின்றது.வேத- வேதாந்தங்களின் மூலம் முக்தி பெறுவது குறித்துள்ள அறிவு அவனுக்கு கிடைக்கின்றது. அதுவும் பூர்வ ஜன்ம கர்ம பலன்தான். எல்லோருக்கும் வேத – வேதாந்தங்களை படிக்க வேண்டும் என்று எண்ணம் வராது. எண்ணம் வந்தாலும் அதற்கான சந்தர்ப்பம் கிடைக்காது. படித்தாலும் புரியும் என்று சொல்வதற்கில்லை.

ஶ்ருதி பரதரிசனம் என்றால் சத்திய தரிசனம் அல்ல; ஆத்ம தரிசனமும் அல்ல. ‘ஆத்ம தரிசனமம்  என்று ஒன்று உண்டு ‘ என்ற ஞானமே. அஹம் பிரம்மாஸ்மி என்ற வெளிபாடு வேத வேதாந்தங்களை படிப்பதால் மட்டுமே உண்டாகாது. அதற்கு ஆத்ம விசாரம் செய்ய வேண்டும்.ஶ்ருதி பராதரிசனம் என்பது பரோக்ஷஞானம். நான் அஞ்ஞானத்தால் தாக்கப்பட்டுள்ளேன்; அதை ஒழிக்க வேண்டும். அதற்கு என்ன செய்ய வேண்டும் என்ற ஞானம்.இந்த ஞானமே பலருக்கும் கிடைப்பதில்லை்ஆகவே  அது கிடைத்த பிறகு அதை பிடித்துக்கொண்டு மேலே செல்ல வேண்டும்.

இப்படி எல்லா வசதிகளும் பெற்றிருந்தும் ஒருவன் முக்தியை நாடி ஆத்ம விசாரம் செய்யவில்லை என்றால் அவன் தற்கொலை செய்து கொண்டதற்கு ஒப்பாவான்.
ஆதி சங்கரர் சற்றே கடுமையான வார்த்தைகளைத்தான் பயன்படுத்தியுள்ளார். ஏனென்றால் நாம் விழித்து எழ வேண்டும் என்பதற்காக.